Agony werd recent door een Kickstarter crowd fund actie tot een perfect einde gebracht door Madmind Studio.

 

De meest ranzige hororgame ooit werd meegedeeld, erger dan “The Evil Within” zou je mogen geloven.

Wat is pure hell? Als je tv-landschap mag geloven zijn er verschillende soorten hel, elk zijn eigen hell in reeks als “Preacher” of “Lucifer” of gewoon een volledige wereld waar het krioelt van de wezens, demonen, tormenteerde zielen zoals deze het meest wordt weergeven.

Daar speelt Agony nu net af in deze laatste waar de hel eruit ziet als een onder wereldse, post apocalyptische wereld met een uiterlijk alsof alles biologisch gemaakt is…bloederige muren, grond, foetussen die aan de muur hangen, verloren zielen en demonen, tunnels alsof je door iemand zijn darmen kruipt.

De volledige wereld leeft letterlijk.

Welkom in Hell, welkom in jouw pijn en Agony.

Verhaal:

Toegeven aan het verhaal dat deze uiterst onduidelijk is,

Iets van een Rode Godin die het duistere rijk in haar macht weet te houden terwijl jij hier probeert te ontsnappen.

Wat verder volgt is een Kat en Muis spel waar jij als prooi uit de klauwen dient te blijven van het “evil” zelf.

Grafisch:

Grafisch kun je wel zeggen dat dit de meest ranzige game ooit kan zijn, zeker in termen van concept op papier.

De meest shockerend beelden volgen aan razende tempo aan elkaar waardoor je geen seconde rust krijgt te evalueren wat er in hemelsnaam net is gebeurd.

De ene Mindfuck na de andere zijn een must in een game waar grafisch alles weet te glinsteren, soms zelfs wat teveel.

Op bepaalde punten merken we een bepaalde gloed op dat we zelfs niet aan uit geraken wat deze betekend, of de weg kwijt geraken en onmogelijk nog te vinden waar je verder kan gaan omdat de markeringen soms wat onduidelijk weergeven worden.

Een muur, met een tunnel doe zo sterk op de muur gelijkt dat je echt scherp dient te zoeken voor je de uitgang weet te vinden.

Speelduur:

Al bij al bevat Agony 8 tot 10 uur aan gameplay met zijn veel te lange levels en complex omgeving.

Voeg er 6 uur aan toe als je alles wil verzamelen en de verborgen ruimtes wil verkennen.

Rush je door de game heen dan is de kous af in amper 4 uur Gameplay.

Geen ruimdenkende, uren vertier maar dan ook geen uitdiepend verhaal en Gameplay fysieks.

De meeste bekende gameplay mechanieken werden allen samen gecombineerd met niet te veel succes.

Ruim grotendeels bestaat dan ook uit verstoppertje spelen voor de Evil ones.

Als Demon is het de bedoeling dat je bij je dood je lichaam verlaat en andere wezens kan overnemen … Iets wat vaak voor geen meter wil werken.

Poging je doder over te nemen brengt gewoon tot wat geschreeuw van het wezen waarin vervolgens je opzet faalt.

En wanneer je toch een Demon over weet te nemen, loopt er een timer waardoor je in een race tegen de klok dient mensen op te peuzelen en vervolgens minder Host lichamen in de onder.

Een regelrechte, jammerlijke “Fail” in Agony waar zelfs het verbleken van de Stealth functie niets bij staat.

Bugs Bugs Bugs:

Het is werkelijk spijtig, Agony had best iets groots kunnen worden maar door de technische error’s die zelfs niet meer zouden mogen voorkomen in een tijdperk waar de Gaming physieks zo vooruit staan… verpest dit het amusement van de speler.

Lompe, stroeve besturing die vaak wensen overlaat en je meer doen klungelen dan vooruit gaan breekt al zeker af van het plezier.

Vastzitten tussen een object waar je zelfs niet hoort te zitten kom je ook al vaak tegen tot alle nodige frustraties.

En de lijst gaat verder van niet ladende cut scenes, tot laadschermen op de meest onmogelijke momenten, en voice acting die je zou verwachten in een 90’s game….

Conclusie:

Tot grote teleurstelling heeft “Agony” zijn naam niet gestolen, maar dan niet naar de game toe.

Agony is eerder wat de spelers krijgen in een hoop boordevol frustratie van de fouten, bugs, en het gevoel van een slordige game.

Thans in concept en grafisch ziet Agony er een pareltje uit en had het veel kunnen betekenen.

Een hel is Agony voor de gamers en pure verkrachting van de ziel en geest.

Het is dan nogmaals te zeggen ronduit spijtig dat waar het beter kon, dit vergeten werd.

Enkele patches kunnen de game redden, maar voor het moment is het vermijden tot alle bugs en kinks eruit zijn.

Of hard gezegd, kan deze een cult klassieker worden zoals Atari’s “E.T. – The Game”?

Score:

2/10