Bijna was het zover of Army of Two : The Devil’s Cartel zag het daglicht niet.

Het ontwikkelingsteam achter Army Of Two : The Devil’s Cartel werd ontslagen nog voor dat de game werd uitgebracht , EA had absoluut geen vertrouwen in de game en wou het op safe spelen.

Geen marketing, geen promo, geen actie en tijdens de release van Bioshock Infinite dan toch Army Of Two : The Devil’s Cartel op de markt brengen in de schaduw van Bioshock.

Uiteraard zag iedereen deze game over het hoofd door de gigantische Big Daddy campagne.

Klein maar dapper zeggen we dan maar want Army Of Two : The Devil’s Cartel weet iedereen met verstomming te verbazen en bleek een deftige shooter te zijn.

Gameplay :

De co-op actie is in elk geval zeer geslaagd in Army Of Two : The Devil’s Cartel.

Toegeven dat we in Local Co-op meestal niet zo happig zijn wanneer de ene personage alles kan oprapen en jij zelf der mag achter lopen alsof een Bulldozer alles heeft plat gewalst en jij de vereffende parcour mag bewandelen.

Vandaar dat we dan meestal grijpen naar een game waar je niet bij hoeft na te denken zoals Left 4 Dead , Call Of Juarez , Borderlands , Aliens Space Mariens enzo luk dit dan natuurlijk weer wel en geniet iedereen van een stukje van de taart.

Army Of Two : The Devils Cartel is intussen het 3de deel in de reeks en focust zich puur op het co-op gebeuren.

Een Linair parkoer die je toch wel wat een arcade shooting gevoel geeft waardoor we niet ten volle vrij kan rondlopen in de spelwereld.

Verhaal :

Niet met Salem & Rios , maar deze als Alpha & Bravo om door deze rollercoaser aan shoot festijn heen te gaan en alles wat beweegt neer te knallen.

En toch voelt er naast de 2 andere personages ook nog iets anders aan dan we gewoon zijn van de vorige delen.

Geen High Five , Bromance gevoel maar in plaats daarvan “Yo Mama” – jokes.

Het verhaal voelt echter verwarrend aan, een hutsepot van een “kweetnietwatwewillen“.

Het voelt hierdoor oncompleet en onstabiel…

Precies 2 pubers die zitten te klooien en alles als een klucht zien.

Werkelijk derover als je het ons vraagt.

Bv : Een personage komt om in een game, emotionele scene en taferelen …om vervolgens enkele seconden terug in de game te zitten in een sfeer alsof het maar een totaal overdramatiseerde reactie was.

Een gebouw stort in elkaar, brokstukken vallen naar beneden en Team Alpha & Bravo denken enkel maar aan een potje ruzie maken en elkaar verwijten!

Costumizen :

Geen persoonelijkheid van personages, maar wel de optie om maskers en uiterlijk aan te passen.

Spijtig genoeg geeft dit een impressie weer van een lege omhulsel : All Looks & No Brains.

De developers wilden namelijk jou de optie geven om jou one of a kind personage te bouwen

van zelfgemaakte maskers en outfits tot zelfs gezichtskenmerken om zo jou One Of A Kind personage te maken,

Hellaas missen we hierdoor in het verhaal een persoonelijkheid om een band te scheppen met de personages en krijgen we niet de nodige feeling met Army Of Two : The Devil’s Cartel

Altijd leuk om zo je eigen stempel te drukken, maar in dit geval kan he soms wel wat gaan vervelen.

Zeker wanneer Alpha & Bravo eindelijk een persoonelijkheid beginnen te krijgen.

Wapens :

ten alle tijde kan je maar slechts 2 grote wapens met je meedragen en 1 pistool.

Grote variatie is er niet , meer bepaald standaard wapens zoals Assualt Rifles , Snipers , Shotguns die je kan uitbreiden met Scopes , Laser Sights, Grotere magazijnen , Explosive Ammo , variatie aan kolven ….

Wat wel leuk is , is dat de omgevingen een destructieve textuur hebben dankzij de Frostbite 2 Engine.

Dit levert al iets meer aan de realisme waardoor de stukken in het rond vliegen en na tijdtje zelf kunnen in elkaar storten.

Conclusie

 Army Of Two : The Devil’s Cartel is een zeer eenvoudige shooter gericht op het Co-op gebeuren,

je stelt je wapens samen, bespreek jullie strategie of ga er solo op af waarbij de medespeler als een lammetje mag meelopen.

Jammer dat deze 3de deel niet zo sterk als zijn voorgangers bleek te zijn , tans hadden we toch meer verwacht.

Enkele domme overdreven scene’s, die niet opbouwend deel maken van het verhaallijn en slapstick droge humor geeft ons ook een lefge indruk van Army of Two : the Devil’s Cartel.

Afwerking kon nochtans wel beter om deze game tot zijn recht te brengen als een meer dan zomaar Co op game.

Anderszijds zijn de  destructieve omgevingen wel leuk en  grote geweldfactor.

Score voor deze Army Of Two : The Devil’s Cartel die blijkbaar niet goed weet welke kant hij wil op gaan :

6,5/10