De game Brothers: A Tale of Two Sons is een pareltje van formaat.

Het is niet je typische straight forward platformer,

het gaat dieper.

 

De game is strak afgewerkt en heeft iets weg van de grafische stijl van fabel.

Het verhaal is dan ook zo frivool en feeëriek opgebouwd dat het lijkt alsof je in een fabel rondloopt.

Een heerlijk poëtisch avontuur met verbazingwekkend creatieve puzzel opbouw.

De developers starbreeze hebben zich gefocused om zoveel mogelijk variatie in de gameplay te steken.

De game werd gereleased voor de Xbox 360 Arcade,  Playstation network & pc.

Om het even over het verhaal te hebben zonder te veel spoilers hierin te verwerken.

Het verhaal begint met een trieste noot.

Je vader is plots ziek en het is aan de twee broers om een remedie te zoeken doorheen de wereld.

Er word nooit een bestaand woord gesproken, de taal heeft iets weg van de karakters van de sims.

Toch weet het verhaal je te boeien en neemt het je mee in de emotionele wereld van de broers.

Het spel legt de lat voor de nadere indi developers met deze erg hoog.

Doorheen de wereld kom je fantasie wezens tegen die de game meer leven geven.

Veel meer kan ik over het verhaal niet lossen omdat ik jullie dit liever laat ontdekken.

gameplay :

De game is een heerlijk tussendoortje tussen al het schieten van terroristen, zombies en Alien gespuis die ons achterste liefst van al willen proben voor research.

De game is ultra violent puzzelen, er is nooit echt fysieke combat. De vijanden schakel je meestal uit door het gebruik van je Brain door bv: met een hendel in de omgeving een trol in een kooi te vangen.

Controle :

Het besturingssysteem waar starbreeze heeft voor gekozen was wel even wennen.

Je bestuurd de twee broers tegelijkertijd dit met de joysticks.

De linker joystick beweegt de grote broer terwijl de rechter dan weer instaat voor de bewegings- vrijheid van de jonge broer.

Dit is erg verwarrend in het begin en de game straft je hier ook in als je deze mechanic niet goed onder de knie hebt.

Het is erg leuk hoe ze ook dit in alle  puzzels hebben verwerkt het geeft je echt het gevoel dat je op elkaar moet vertrouwen.

Na al mijn woorden van lof kan ik wel zeggen dat de game ook wat steken laat vallen.

Speelduur :

De game was voor mij iets te kort (oké voor die prijs mogen we ook niet veel meer verwachten) en weinig uitdagend.

Je komt uiteindelijk nooit echt vast te zitten in de game en het is altijd redelijk voor de hand liggend wat er uiteindelijk moet gebeuren.

Naar het einde toe beginnen de puzzels wel meer uitdaging te bieden.

De game is geen visuele pracht maar de art style heeft heel veel karakter en charme die echt aanleunt bij het verhaal en de setting.

Conclusie:

De game is zeker de moeite waard, en heeft in mijn ogen kans op een nominatie voor indi game van het jaar.

Het geeft je een unieke ervaring die ik nog in geen andere game heb ervaren.

Dus als je het stereotype platform game even beu bent en een unieke ervaring wil, waar wacht je dan nog op.

Haal deze op je console market of via de pc af. Het spel is zeker zijn centen waard en zal je bekoren op verschillende levels.

8,5/10