Review : Danganronpa 2: Goodbye Despair
Visual Novels zijn de laatste tijd meer een opmars aan het maken.
En daar weten veel developers ook op in te springen, zo ook voor Daganronpa 2 : Goodbye Despair.
Spike Chunsoft bracht dan ook de reeks sinds kort naar de Europese markt naar de Playstation platformen.
Stripverhaal gewijs leren we het verhaal in interactieve vorm kennen, waarin de mix bestaat uit dialogen en gameplay.
Wissel regelmatig af met enkele Cinematics en je krijgt een perfect gedoseerde mix aan funplay.
En het beste ? Japannese Art van de Anime !
Verhaal :
Welkom terug op Hope’s Peak Academy :
Een Elite universiteit op ontzettend prestigieuze wijze.
De meest getalenteerde studenten volgen er les en zijn geselecteerd op basis van beroep.
Enkel de beste Koks, technologie wizkids en gamers maken hier hun opwachting …
Hajime Hinata is er zo eentje, een bescheiden knul die barst van de talent en veel belovend is… was het niet voor zijn geheugenverlies.
- Geen idee waarom hij op school zit,
- Welke beroep beoefend Hajime ?
- Waarom bevind ie zich op een onbewoonde eiland ?
Details die de makers je niet vertellen.
Gameplay :
Net zoals de duister en grimmige intro word ook de sfeer wat raar als je Directeur ten tonele verschijnt in de vorm van .. een zwart witte Teddy beer ??
Kan het nog Creepy’er ? Yep … voeg er maar een cybernetisch oog aan toe en feit dat hij enkel haat en terreur wil brengen aan de leerlingen.
Gameplay in een nutshell is dus rondlopen en elkaar vermoorden zonder maar 1 enkele spoor na te laten.
Betrapt worden is geen optie, want dan word je ook geëxecuteerd .
Beetje voorspelbare actie als je constant hetzelfde loopt te doen, zelfs voor een Sequal.. al goed dat er voldoende portie verderf en moord aanwezig is.
AI :
De intelligentie van De Artificiële intelligentie werd opgekrikt dan bij het vorige deel.
Ook de karakters werden dieper uitgewerkt zodat het minder voorspelbaar is wie de volgende op de lijst is in een reeks aan moorden.
Zelfs Sherlock Holmes zou dit al een taaie noot vinden om op te lossen,
Telkens wanneer je denkt dat je het antwoord hebt, blijkt deze een dwaalspoor te zijn.
Verder ligt de verloop van de game even lineair als het eerste deel ,
Je zoekt de motieven van iedereen, je onderzoek de moord en de omgeving en in de rechtszaak bewijs je jou zaak.
Veel invloed op de zaak heb je verder niet, de rechtszaak verloopt niet echt interactief en alles gaat als een vooraf ingestelde scenario.
Conclusie :
Danganronpa 2 is dus een visuele thriller vol moord, verraad en met vreemde wendingen in het verhaal.
De ontknoping komt op een sublieme manier tot zijn recht, al is het spijtig voor de lineaire verloop van de zaken.
Toch weet de Vita de game in ware schoonheid tot zijn recht te brengen in een visuele novel, alsof je een goed boek leest.
Jammer voor de onduidelijke mini games waarin we niet goed weten wat gedaan, en de trage verloop van de game
Verder een verdiende
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.