Review: Dead Space 3

De eerste Dead Space dateert ondertussen al van 2008.
Deze claustrofobische horror survival game wilde je tot een goed einde brengen door ze’n meeslepende verhaal en mysteries. Toen in 2011 nummer twee in de winkelrekken lag kwamen we te weten dat Isaac bijlange nog niet klaar was met de Necromorphs.

In deel drie zien we hoe Isaac alles achter zich gelaten heeft maar plots op zoektocht vertrekt om Ellie te vinden en hiervoor teruggaat naar waar het allemaal begonnen is.
Bovenstaande zin kun je gerust als een referentie voor het complete verhaal in de game gebruiken.
Het is flinterdun en interesseert hoe langer je speelt hoe minder. Dead Space 3 moet je zeker niet (zoals zijn voorlopers) voor het verhaal spelen. Eindeloos vijanden ‘curbstompen’ of hun ledematen eraf schieten is hetgene dat je krijgt, dit op een hele brutale manier in een grafisch heel strak uitziende omgeving.
De bijhorende muziek is gemaakt door bekende artiesten die oa ook meegewerkt hebben aan films zoals: Alien,Inception en The Road Warrior.

In deze derde telg van de Franchise is er een leuke toevoeging van een co-up campaign waarbij je talloze side-missions kan doen waardoor je nog meer te weten komt over Isaac zijn verleden. Heel leuk maar jammer dat je deze missies wanneer je voor een single player campaign kiest niet kan spelen. In de co-up speel je als Carver, een personage die in de singleplayer campaign niet zoveel aan bod komt maar zich wel heel betrokken voordoet in de cutscenes. Iets wat nogal raar overkomt als je de co-up niet gespeeld hebt.

Meer dan ooit tevoren kan je wapens volledig gaan aanpassen naar hoe jij wilt spelen, dit aan de hand van goodies die je gaandeweg vindt ipv deze in een kiosk te kopen zoals in de vorige games. Voor een paar luttele euro’s kun je natuurlijk ook altijd via de store een mooi wapen kopen maar het is leuker spelen als je alles zelf kan verzamelen me dunkt.
Naast de gekende necromorphs krijg je nu ook te maken met leden van de Unitology-kerk. Er wordt dus voor het eerst ook op jouw geschoten, jammer van de AI van deze soldaten.

Jammer is dat je na eventjes spelen je bijlange niet meer angstig voelt over alle Necromorphs die rondstrompelen.
Waarmee ik wil zeggen dat dezelfde thrills constant herkauwd worden. Als je ergens binnenkomt komen de vijanden meestal van dezelfde plek op je af waardoor het na verloop van tijd een afgezaagde oefening wordt.
Ergens binnengaan, alles afknallen en doorgaan naar de volgende ruimte om daar vervolgens exact hetzelfde te doen. Een spelletje dat snel verveelt. Ondanks deze minpunten is Dead Space 3 best een goeie titel maar een franchise moet groeien en niet stagneren vandaar dat er kritisch gebleven moet worden.

De missies die je moet ondernemen bestaan er in een notendop uit dat je ofwel iets moet gaan zoeken voor iemand van je team of dat je simpelweg je team moet terugvinden.
Iets wat eveneens constant herhaald wordt. Het begin van de game heb ik het meeste van genoten aangezien deze zich voornamelijk in oude claustrofobische ruimteschepen afspeelt en nostalgisch aan zijn voorlopers doet terugdenken.

Als je de vorige games nog niet gespeeld hebt raad ik je aan om dat te doen ipv deze in huis te halen. Ben je die-hard fan van de franchise en kun je enkele schoonheidsfoutjes over het hoofd zien dan heb je deze waarschijnlijk al even tussen je collectie liggen.
Dead Space 3 is echt een goed spel, bovenstaande kritiek komt voornamelijk door de vergelijking met ze’n voorgangers.
Als dit een alleenstaande titel had geweest zou ik positiever zijn dan Freddy Mercury.

Playroom: 7/10