Neem een vleugje deckbuilding, een snuifje Dungeons & Dragons gecombineerd met Batman Arkham Asylum en we verkrijgen een game die zichzelf Hand of Fate noemt.

De combinatie klinkt op het eerste zicht misschien voor sommigen betwistbaar maar niets is minder waar.

Het is net deze gekke verbinding van verschillende elementen die deze game zo uniek maakt.

We bevinden onszelf aan het begin van het spel aan tafel bij een mysterieuze gemaskerde man die zichzelf ‘The Dealer’ noemt en ons overtuigd om ‘The Game of Eternity’ te spelen.

We kiezen ons eerste avontuur en we krijgen de opdracht om onze stapel startkaarten, die onze loot en encounters voorstelt, samen te stellen.

Uiteraard hebben we aan het begin van het spel nog maar enkel een verroeste bijl en een houten schild, dus moeten we hiermee zien te overleven.

De speler neemt de rol van krijger op zich, en onze interface wordt direct gevuld met verschillende attributen zoals health, food, gold en onze (tot nu toe lege) inventory.

Zo begint het eerste avontuur van het spel.

Gameplay:

The adventure begins! Hand Of Fate is opgesplitst in twee totaal verschillende onderdelen, met als grootste onderdeel onze tête-à-tête met The Dealer wat op het eerste zicht op een ordinair roleplay-bordspel lijkt.

Onze held wordt voorgesteld als een gouden pion en moet zijn weg slaan door de mysterieuze tarrotkaarten om uiteindelijk de eerste boss te verslaan.

Bij elke stap naar een kaart die de krijger uitvoert daalt zijn aantal voedsel, en stijgt zijn levenspunten.

Op deze manier moeten we ons proberen te voorzien van genoeg voedsel om het avontuur te overleven, die we krijgen door winkels en/of bondgenoten te zoeken tussen de kaarten.

De eerste kaart waar we op belanden is The Maiden, een van de weinige confrontatiekaarten die ons niet met de grond gelijk wil maken.

Door dit soort kaarten krijgt de speler de kans om zijn arsinaal en rugzak te vullen met de benodige middelen om verder door de map te zwerven. In de meeste gevallen moet je een chance event doorstaan om je beloningen te krijgen.

The Dealer zal voor deze situaties vier kaarten tonen die elk een uitkomst aantonen zoals succes, failure of zelfs huge failure.

De kaarten worden omgedraaid en geschud en zo ligt de gok bij de speler om de kaart te kiezen met de beste uitkomst.

Kies je goed, dan wordt je meestal beloond met voedsel, geld of wapens. Heb je echter pech dan speel je meestal benodigdheden kwijt of kan je strijder schade oplopen.

Aan variatie van confrontatiekaarten is er zeker geen gebrek, zo komen we verder op ons avontuur onder andere op een bergsplitsing terecht en verteld de kaart ons dat er een wapen aan de bodem van de berg ligt.

Riskeer je je leven met de afdaling in de hoop een goed wapen te vinden of stap je verder naar de volgende kaart?

Dit zijn de keuzes die de speler voorgeschoteld krijgt doorheen het spel en doordat elke kaart zowel positieve als negatieve gevolgen kan hebben is er steeds een lichte extase gegarandeerd als er een confrontatie overleefd wordt.

Een avontuur zou natuurlijk maar saai zijn moest het enkel bestaan uit wandelen en dus komen we met momenten oog in oog te staan met dieven, goblins en meer gespuis.

Op deze manier belanden we direct bij het tweede onderdeel van Hand Of Fate namelijk, de combat.

En laat ons eerlijk zijn, het combat-systeem doet ons zwaar denken aan die van de Batman Arkham-reeksen. Aan de hand van combo’s en counters moet je kleine hordes van vijanden zien te overleven met de wapens en uitrustingen die je eerder op je avontuur hebt gevonden.

Helaas liggen hier ook de meeste ergernissen van de spelers. Door camera- en framerate problemen tijdens deze evenementen kan het spel frustraties opwekken en dit ten koste van de fun en uniekheid die het spel met zich meedraagt.

Ook komt de combat na enkele avonturen wat eentonig over en komt er amper iets van vernieuwing bij naarmate we het einde van de verhaallijn benaderen.

Er is dus weinig nagedacht over de combat mogelijkheden om het spel wat meer diepgang te geven en dat is zeker een gemiste kans.

De eindbazen die het einde vormen van elk avontuur hebben dan bijvoorbeeld, in tegenstelling tot de gewone vijanden, bepaalde aanvallen die niet geblokt of gecountered kunnen worden, maar daar stopt het ook.

Om de moeilijkheidsgraad naarmate het verhaal vordert op te krikken kom je soms tegenover twaalf vijanden te staan en juist omwille van de framerateproblemen is de combat sequentie op dat moment soms een chaos.

Gelukkig zijn dit ook de enigste minpunten die er valt op te sommen en heeft het spel genoeg te bieden om vele uren door te brengen in het mysterieuze kaartspel.

 

Naarmate je de verhaalmodus doorloopt krijg je steeds nieuwe kaarten in je bezit die je aan je deck kan toevoegen waardoor elk avontuur nooit hetzelfde is.

Heb je elke eindbaas verslaan? Geen probleem, want er is ook een Endless Mode waarbij alle mogelijke encounterkaarten aan bod kunnen komen en je zo de weg op de community leaderboards kan klimmen.

Conclusie:

Ondanks de kleine mankementen en repetitieve combat is Hand Of Fate een unieke, verslaafde game die elke speelbeurt een andere wending geeft.

De combinatie van deckbuilding en fast-paced 3rd-person action brengt een leuke variatie in het spel die veel fans van roleplaying games zal bekoren.

Score:

7,1/10