Review Kingdoms of amalur: Reckoning

RPG`s vormen voor mij een genot waar ik al vele duizenden uren aan heb besteed, vooral de Final Fantasy-games hebben. Het verkennen van een onbekend land en het doen van honderden quests is superverslavend en laat je soms met een leeg gevoel achter als de game na vele uren eindelijk uitgespeeld is. Mijn 2^de RPG van dit jaar is Kindom of Amalur: Reckoning en toen ik de vraag kreeg om deze te reviewen hoefde ik dan ook niet bepaald lang na te denken over een antwoord.

Bekende klinkende namen blinken op de cover en moeten van Kingdoms of amalur een succes maken. Allereerst staat Ken Rolston, gameplay developper van Oblivion en Morrowind, aan het hoofd van deze game bij gestaan door R.A. Salvatore en Todd McFarlane, striptekenaar en geestelijke vader van Spawn, die het artwork op hun rekening nemen.

Reckoning biedt een 3 tal uitgebreide skill tree (might, finesse sorcery) zodoende speel je diverse moves, spells en extra bonussen vrij. Je kunt vrij gaan combineren over de diverse skill tree.

Naast talent is er een tweede lijst met eigenschappen die je op kunt waarderen. Het zijn secundaire eigenschappen als lockpicking, stealth en persuasion. De beroepen die je kunt kiezen zijn alchemy, blacksmithing en sagecrafting. Amalur nodigt uit om verschillende speelstijlen te gebruiken want ben je je skills beu of heb je verkeerde skills gekozen dan kan je naar Fateweaver gaan om je karakter resetten.

Het meesteren van de gevechten is een troefkaart van reckoning want complexe buttonbashing wordt gemeden. Het vechtsysteem werkt supersnel, dankzij de hotkeys, want op het ene moment kan je nog met pijl en boog je vijanden bekogelen terwijl je de volgende seconde je vijand verpletterd met je hamer of met je magische spells. Het hangt er allemaal vanaf hoe agressief je bent. Ben je eerder de sluiper die je vijand verast met je dolken om hen zo de genadesteek toe te brengen. Na genoeg fate verzameld te hebben wat gedaan word via vijanden te verslaan kun je de recknoning modus activeren waardoor je de tijd vertraagd en zo gemakkelijk je tegenstanders kunt verslaan en op het laatst kan je één tegenstander met een time-event knoppen in te drukken afslachten.

Het hoofdverhaal zal je +30uur bezighouden , dan nog niet gesproken over het groot aantal sidequests. Om aan quests te komen zal er natuurlijk gepraat moeten worden met de vele NPC’s die de spelwereld bevolken. Tijdens deze dialogen kan je telkens uit een aantal verschillende antwoorden of vragen kiezen waarmee je het gesprek in een bepaalde richting kan sturen of bepaalde informatie kan lospeuteren. Wat echter snel opviel is dat de keuzes die je maakt in dialogen of quests geen echte invloed hebben op de wereld van Amalur of het verhaal eveneens als je een gans dorp zou uitmoorden, heel jammer zeker wanneer je weet dat dit in Morrowind was. De gesprekken kwamen niet vloeiend en synchroon over. Je zal mooie omgevingen tegen komen maar alles is relatief lineair.

Het doet me veel denken over mijn goede oude tijden van Diablo II, een echt lootfeest want je zal alles ervoor doen om iedere keer een betere wapen te bemachtigen uit de schatkisten of van je verslagen vijanden. Sommige schatten moetje met je lockpick openen aan de hand van een mini-game. Je inventory menu om je wapens te equipen is wat omslachtig om je huidige wapen met je nieuwe gevonden wapens te vergelijken vanuit je inventory.

Conclussie: 8,5/10

Reckoning is een goede rpg titel met hier en daar wat minpuntjes maar dat wordt dan achteraf weggemoffeld door het super vechtsysteem en de grote spelwereld maar het zal technisch niet kunnen opboksen tegen de grote jongens zoals Final Fantasy XIII-2, Mass Effect 3, Diablo 3.  Mensen die een leuke RPG wereld willen met een uniek gevechtsysteem en veel sidequests aandurven dan is Kingdoms of amalur zeker een aanrader.

Pluspunten:

Snel vechtsysteem

Veel te ontdekken

Type vechter kunen aanpassen in de game

Veel quests

Minpunten:

Slechte voice overs

Keuze hebben weinig invloed

Kan te makkelijk worden