In een 6 delige miniserie van elk zo’n 50 minuten , laten de Fransen weer merken dat ze in The Passenger ferm kaas hebben gegeven van drama en actie.

Met tal aan verassingen

Velen denken dat buitenlandse producties in de B box horen, en toch als je ze een kans geeft weten ze je te bekoren.

Verhaal :

Mathias Freire is een psychiater uit Bordeaux die een ietwat rare patiënt behandeld die te kampen heeft met geheugenverlies.

Een leven zonder te weten wat je voorgeschiedenis is, geen drama, geen bagage …

Wanneer er een moord nog eens aan te pas komt die doorspekt is in de Griekse Mythologie, word er wel extra aandacht gevestigd op de zaak … zeker wanneer een lijk met een afgehakte stierenkop de verwijzing geeft naar een Minotaurus, half mens, half stier.

Elke volgende slachtoffer blijft in die thema terug gevonden te worden.

Een man zonder geheugen en moorden … zouden de 2 aan elkaar gelinkt kunnen worden ?

Cinematografie :

De Fransen zijn goed in twijfels strooien waardoor je niet direct de einden aan elkaar weet te knopen.

Romantiek, drama, actie , alles weet snel elkaar op te volgen.

En zoals altijd denk je alles te vatten en word alles de andere richting ingezonden.

Conclusie :

The Passenger is geen echte topproductie, maar toch op een low budget weten de makers wel te verassen en uit te blinken in hun eigen manier.

Qua actie duurt het wat te lang om echt erin te komen, maar toch geven we nog een fair score van :

6/10