De eerste keer ik in contact kwam met Transference was tijdens een Gamescom sessie in 2017.

In een kleine zaal, met nog een andere speler in VR mode leerde we de geheimen kennen van een nieuw project.

Jij liep rond in de brains en herinneringen van een moordenaar, in een poging proberen een case op te lossen.

Voor een VR game was dit best wel een freaky , trippy sfeer in een gerne van VR setting waar bewust glitches in voor kwamen.

Eindelijk is Transference nu beschikbaar in VR en non-Vr mode.Van Ubisoft kregen we voor Xbox One de Non vr mode en een trip down memory lane … letterlijk.

Verhaal:

Nope, verhaal gaan we niet delen om spoilers te vermijden…

Laten we gewoon zeggen dat in deze geheugen scenario we rond wandelen in de brains van een huishoudelijke geweld scene en puzzel gewijs proberen te weten te komen wat er gebeurd is alsof we Sherlock noemen.

Gameplay en besturing:

Qua VR is het een ontzettend realistisch gevoel en handeling die dient te wennen.

Je swicht vaak tussen current herinnering en herinnering van x-aantal jaren geleden, beiden staan ergens gelinkt aan elkaar.

Via een lichtschakelaar vind je clue’s en items die je in de current memory dient te gebruiken waardoor derest van de wereld “Matrix”-achtig verder opbouwt.

De wereld ziet er echt uit alsof hier en daar een bestand of DLC ontbreekt.

Wie VR mode speelt zou vaak last kunnen krijgen van misselijkheid, terwijl de makers hier rekening mee houden dat er geen overflow aan gameplay is op de ogen en brains.

Zoals gezegd was deze sessie een VR-loze sessie en het voelde al direct aan dat deze game voor VR bedoeld is.
Rondlopen in huis, projectiel bekijken, vast nemen .. alles voelde aan als VR.

Conclusie:

Deze game moet je echt wel als VR spelen, maar het is maar aan Microsoft te danken dat ze hierop achteruit lopen … een 2de exemplaar dan maar voor PC of Playstation 4 is een optie voor de VR ervaring.

De video’s die je doorgaans tegenkomt moet je zelf selecteren uit je menu om te starten als je het verhaal wil kunnen volgen.

Het is een korte ervaring als je de volledige game van buiten kent, maar wie alle verzamelobjecten vind zal er wel even zoet mee zijn.

Eigenlijk kan je Transference best beschrijven als een VR versie van een escape room.

Met een mengeling van Live action video’s en Gameplay levert Transference een goeie vermaak factor, enkel spijtig dat het gevoel zwaar VR focust aanvoelt waardoor je denkt dat dit een port is van VR naar non VR.

Score :

7/10